Een internationale wetshandhavingsoperatie die bekend staat als “Chargeback” heeft drie grote fraude- en witwasnetwerken ontmanteld die naar verluidt ongeveer 4,3 miljoen creditcards in 193 landen tot slachtoffer hebben gemaakt. De operatie bracht verliezen aan het licht van meer dan € 300 miljoen (ongeveer $ 344 miljoen) met pogingen tot schadevergoeding van meer dan € 750 miljoen ($ 861 miljoen).
De netwerken opereerden tussen 2016 en 2021 en gebruikten gestolen creditcardgegevens om ongeveer 19 miljoen frauduleuze online abonnementen te maken op websites die pornografie, datingdiensten of streaming-inhoud aanbieden, volgens Europol . Ze stelden de maandelijkse kosten vast op ongeveer € 50 om terugboekingen te voorkomen en gebruikten opzettelijk vage transactiebeschrijvingen om aan detectie te ontsnappen.
Onderzoekers zeggen dat de ringen vertrouwden op geavanceerde infrastructuur, waaronder lege vennootschappen in het VK en Cyprus. Deze bedrijven werden gebruikt om frauduleuze transacties te kanaliseren via gecompromitteerde betalingsdienstaanbieders, met name in Duitsland. De netwerken trokken Duitse tussenpersonen, leidinggevenden en zelfs compliance officers aan die naar verluidt hielpen in ruil voor betalingen.
Wetshandhavingsinstanties voerden op 4 november 2025 gecoördineerde invallen uit in meerdere landen, waaronder Duitsland, de Verenigde Staten, Canada, Singapore, Luxemburg, Cyprus, Spanje, Italië en Nederland. Meer dan 18 verdachten werden gearresteerd en meer dan 35 miljoen euro aan activa werd in beslag genomen.
De autoriteiten merkten op dat de fraudeurs in plaats van eenmalige diefstal stabiele en langdurige inkomstenstromen hadden opgebouwd. Door gebruik te maken van gestolen kaarten om valse abonnementen te ondersteunen, vermeden de groepen veel van de gebruikelijke rode vlaggen die banken en fraudedetectiesystemen waarschuwen. Sommige experts noemden het een overgang van klassieke skimming van kaarten naar fraude op basis van abonnementen.
Vanuit het perspectief van het slachtoffer bracht de regeling unieke uitdagingen met zich mee. Kaarthouders zagen vaak terugkerende betalingen van schijnbaar legitieme diensten en ontdekten dat de beschrijving op hun afschriften geen argwaan wekte. Omdat de kosten laag waren vastgesteld en herhaaldelijk werden toegepast, realiseerden veel slachtoffers zich niet dat ze waren opgelicht totdat de controle over de kaart verloren ging of terugboekingen werden geweigerd.
Betalingsexperts zeggen dat terugkerend misbruik van abonnementen moeilijker te verstoren is dan eenmalige fraude. Zodra een gecompromitteerde kaart is toegevoegd aan een abonnementsservice, kan het fraudenetwerk gedurende lange perioden kleine bedragen blijven opnemen. Tegen de tijd dat de kaarthouder het probleem identificeert, is het geld mogelijk via meerdere tussenpersonen en rechtsgebieden verplaatst, wat het herstel bemoeilijkt.
Voor banken en betalingsproviders onderstreept de case de noodzaak van een nauwer toezicht op terugkerende transacties tegen lage prijzen en anomalieën in het gedrag van handelaren. Beveiligingsanalisten raden aan om verkopers te beoordelen die hoge goedkeuringspercentages voor betalingen laten zien, beperkte annuleringsopties voor klanten hebben of die obscure verkopersnamen gebruiken. Dit kunnen vroege indicatoren zijn van fraude met gestructureerde abonnementen.
Creditcardgebruikers kunnen zichzelf beschermen door regelmatig hun afschriften te inspecteren en te zoeken naar onbekende terugkerende kosten, zelfs als elk afzonderlijk bedrag klein is. Het is ook verstandig om kaarten te gebruiken die meldingen geven bij elke transactie en om onbekende abonnementen snel te melden. Als directe annulering mislukt, is het raadzaam de kaart te wijzigen en de automatische betalingen bij te werken.
De operatie “Chargeback” laat zien hoe betalingsfraude zich blijft ontwikkelen. Criminele groepen richten zich nu op het bouwen van complexe abonnementsnetwerken, waarachter ze grootschalige gestolen kaartactiviteiten verbergen. Omdat de fraude meerdere landen en betalingssystemen doorkruist, blijft internationale coördinatie van vitaal belang om deze netwerken te verstoren.
Voor miljoenen kaarthouders en betalingsdienstaanbieders over de hele wereld herinnert de operatie eraan dat zelfs transacties van kleine bedragen deel kunnen uitmaken van een veel groter fraudeapparaat. De autoriteiten verklaarden dat ondanks de arrestaties en inbeslagnames van activa, nieuwe netwerken snel kunnen worden opgezet zonder constante waakzaamheid.